Ne güzel ağaçlarda baharların açtığı ,çiçeklerin filizlendiği şu günlerde neşemiz de umutlanıyor.
Ve mutlulukla havayı solumak isteyen , yenilenmek isteyenler için Ve çocukları olanlar için havayı sıcak gördüğümüzde adresimiz belli ,PARKLAR.
Özellikle ağaçlıklı , kuşların cıvıltısının olduğu , çocuk seslerinin çoşkusu :) üstüne çevrede kedi ve köpekler varsa bu da doğayla ne kadar iç içe olduğumuzun göstergesi bizler için.Özellikle betonlaşmaya yüz tutan şehirlerin içinde !
Tam bu güzelliklerin yaşandığı bir gündü bugün bizim için de. Eşim işten erken geldi ve kızım bisikletini aldı , küçük bir yürüyüşle parkın yolunu tuttuk .
Geldiğimizde çoşan , koşturan çocuklar ve onlarında yanlarında ebeveynleriyle gülüşüyorlardı.
Birden kulağıma gelen bir konuşma dikkatimi çekti ;
Baba.... dur elleme dedi.
Çocuk ....Ama seviyorum baba
Baba ...... sev ama ellemeden sev
Çocuk ........Arkasını döndü gitti
Belki de artık dokunarak sevmemeyi öğrendi ! Çok kendine özgür bir ruha sahipse de yaşadığı o güzel ,doğal ve kendini iyi hissettiren deneyime devam edecek.
Olay 4 yaşlarında bir erkek çocuğunun kediyi dokunarak sevmesiydi :)
Yaşamak istediğimiz hayatları çocuklarımıza nasıl öğretiyoruz ?
Çevremizde ki insanlara söylediklerimiz , onlar için düşündüklerimiz aslında hayatımızda nelere karşılık geliyor ?
Yaşamımıza baştan sona bir baksak ....
Ve sadece yaşadığımız tüm olumsuzlarda kendimizden bir parça buluruz !!!!
Ve bahar geldi , şimdi bu bahar tüm bunları fark ederek dönüştürme zamanı !
Hadi sende katıl bu dönüşüme ve bu bahar sende dönüş sevgiyle :)))
Sevgiyle Kal ve Sevgiyle Dokun Hayatına
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder